Онгоҳ, ки калиди имон аз зандагии бисёре аз мардум рахт мебандад, натиҷаи он ҳатман зиндагии сахту фалокатбор буда, ки сабаби ибдоъ ва ибтикори васоили нав дар худкушӣ ва раҳоӣ аз ин зиндагии сахт ва фалокатбор хоҳад гашт. Сипос Худовандро, ки неъмати Исломро арзонӣ намуд ва ин неъмат саромади ҳамаи неъматҳост ва он кофист. Ба хабари зер диққат кунед:
Филипп Ницшке, ҳомии куштани дилсӯзона дар Австралия мегӯяд: “дастгоҳи худкушӣ, ки (сандуқи реҳлат) ном дорад ва бо почта аз Канада хоста мешавад, ба теъдоди зиёде дар кишвар ба фуруш меравад.
Қимати ин дастгоҳ 30 доллари амрикоӣ буда ва ҳамроҳи он як кифи махсус сохташуда аз пластик қарор дорад, то ҷони одамиро ба наҳви хафа кардан бигирад.
Ницшке ба хабаргузории Бӣ Бӣ Сӣ изҳор доштааст, ки дастгоҳ то ҳадди зиёде дардовар, аммо дар ҷон гирифтан дақиқ ва қавӣ аст.
Ва афзудааст: ин дастгоҳ ба сурати бисёр густарда мавриди истифода қарор мегирад ва рӯзона афроди зиёде бо ман дар бораи ин дастгоҳ ва чигунагии истифода аз он суҳбат мекунанд.
Аз тарафи дигар яке аз занони бритониёӣ, ки ба як бемории асабӣ гирифтор шуда ва қодир ба ҳаракат нест, шикояте дар додгоҳи Лондон матраҳ сохтааст, то ба ҳамсараш иҷозат диҳанд то ӯро дар поён додан ба умраш кӯмак кунад.
Родиёи Лондон зикр мекунад, ки “Даён Принтии 42 сола ду сол қабл ба ҳамин беморӣ дӯчор шуда буд, ӯ ҳам баъд аз ин, ки қонун ҳеҷ тазминеро барои адами пайгирии қонунии ҳамсараш дар сурати кӯмак ба ӯ барои поён додан ба зиндагияш, напазируфт ба додгустарӣ паноҳ бурд.
Аллоҳи мутаол мефармояд: {Ҳар кас аз ёди ман рӯйгардон шавад, зиндагии танг хоҳад дошт}.[Сураи Тоҳо, ояти 124].
