رسول خدا صلی الله علیه و سلم در آن چه از خدای عز و جل نقل می کند، می فرماید : &" ای بندگانم من ستم را بر خود حرام کرده ام و آن را در میان شما نیز حرام قرار داده ام، پس بر یکدیگر ستم نکنید. ای بندگانم همه شما گمراهید مگر کسی که من او را هدایت کرده باشم، پس از من طلب هدایت کنید تا شما را هدایت کنم. ای بندگانم همه شما گرسنه هستید مگر کسی که من او را سیر کرده باشم، پس از من درخواست سیری کنید تا شما را سیر کنم. ای بندگانم همه شما عریانید مگر کسی که من او را بپوشانم پس از من درخواست پوشش کنید تا شما را بپوشانم. ای بندگانم شما شب و روز اشتباه و گناه می کنید و من تمام گناهانتان را می بخشم، از من درخواست بخشش کنید شما را می بخشم. ای بندگانم شما توان زیان رساندن به مرا ندارید. و توان سود رساندن به مرا هم ندارید. ای بندگانم اگر همگی شما از نخستین تا آخرینتان از آدمی و جن، دارای متقی ترین قلب باشید این بر مملکت من چیزی نمی افزاید و اگر همگی شما از نخستین تا آخرینتان از آدمی و جن، بر گناهکارترین قلب باشید، این چیزی از مملکت من نمی کاهد. ای بندگانم اگر همگی شما از نخستین تا آخرین از آدم و جن در یک میدان گرد آیید و خواسته های خود را از من مطرح کنید و من همه خواسته های شما را برآورده سازم این از مملکت من چیزی نمی کاهد مگر به همان اندازه که فرو کردن سوزنی در اقیانوس از آب آن می کاهد، ای بندگانم این ها اعمال و کردار شماست که من آنها را برای شما می شمارم و پاداش و کیفر شما را می دهم، پس هرکس خیری یافت خداوند را بستاید و هر کس جز این یافت جز خودش کسی را ملامت نکند&" (روایت از مسلم است)
{ای مردم، شما به خداوند نیازمندید و خداوند است که بی نیاز ستوده است} (سوره فاطر آيه 15)&"ای بندگانم این ها کردار شمایند که من بر می شمارم و سپس پاداش و کیفر شما را می دهم، هر کس خیری یافت خداوند را سپاس گوید و هر کس جز این یافت جز خودش کسی را ملامت نکند&". (روایت از مسلم است)
از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت شده است که گفت: یک روز من بر سواری پشت رسول خدا صلی الله علیه و سلم بودم و فرمود : &" ای پسر، من کلماتی را به تو می آموزم: اوامر و نواهی خداوند را در نظر داشته باش، خدا هم تو را از خشم و غضب خودش محفوظ می دارد. خداوند را فرمان ببر تا او را همیشه در برابر خود ببینی. هرگاه چیزی پرسیدی فقط از خداوند بپرس و چون یاری خواستی فقط از خداوند یاری بخواه و بدان که اگر تمام مردم گرد آیند تا به تو سودی برسانند که خداوند آن را ننوشته است نمی توانند و اگر همگی گرد آیند تا به تو زیانی برسانند که خداوند آن را مقدر ننموده، نمی توانند. اقلام از نوشتن بازآمده و نوشته ها خشک شده اند&" (روایت از ترمذی است)
