Benzeri olmayan bir zattır. Mahlûkata verdiği nimetlerle onları ıslah eden, bütün kâinat ve işlerin sahibidir. Rab kelimesi –izafeten- Mahlûkat için de kullanılabilir. Örneğin: Rabb’ud-Dar (Ev sahibi), Rabbu’l-Mal (Mal sahibi). Şu kadar var ki, İzafet söz konusu olmayınca Rab kelimesi ancak Allah için kullanılır.
O, yoktan var eden, yaradan, şekil veren Allah’tır. Kâinatta var olan her şeyi hikmetiyle yaratan, hamdıyla şekil verendir. O, hep bu yüce vasıfların üzerindedir.İnsanlar, mabut sıfatını taşıyan Allah’tan önce mutlak anlamdaki Rabb’a muhtaç olduklarını bilmeleri, acil olmayan ihtiyaçlarını temin etmeden önce acil olanları gidermeleri gerektiğini bildikleri gibi ,Allah’ın Ulûhiyetinden önce Rububiyetini ikrar ederler.
{O, yaratan, yoktan var eden, şekil veren Allah&"tır} [ Haşr: 24]Ayrıca Allah’a dua etmeyi, O’ndan yardım dilemeyi ve O’na tevekkül etmeyi, O’na ibadet etmek ve tevbe etmekten daha sık yaparlar.
Rab Allah: Tedbir ve çeşitli nimetleriyle bütün kullarını terbiye edendir. Allah’ın terbiyesinin en özeli: Allah’ın evliyalarının kalplerini, ruhlarını ve ahlaklarını ıslah ederek onları terbiye etmesidir. O yüzden evliyalar, Allah’a dua ederken O’nun &" Rab &" ismiyle çokça dua etmişler. Çünkü onlar Allah’tan özel terbiyesini istiyorlardı.Rab ve Rububiyet kelimeleri muhteşem anlamları içerir. Bunlardan bazıları: tasarruf, rızk, afiyet ve tevfiktir. Allah buyuruyor ki: {O, bana yediren ve içirendir. (79) Hastalandığımda da O bana şifa verir. (80) O, benim canımı alacak ve sonra diriltecek olandır.} [Şuara: 79-81]
